τριαινοφόρος

-α, -ο / τριαινοφόρος, -ον, ΝΜΑ

ο οπλισμένος με τρίαινα

νεοελλ.

το αρσ. ως ουσ. ο τριαινοφόρος

ζωολ. γένος πλατυελμίνθων τής ομοταξίας κεστώδεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρίαινα + φόρος*. Η λ. με τη νεοελλ. της σημ. είναι αντιδάνεια, πρβλ. αγγλ. triaenophoros].